Święty Koran zacząl być zsylany w Nocy Kadr. To zsylanie odbywalo się pomalu, werset po wersecie przez dwadzieścia trzy lata. Kalife Ebu Bekir (niech pokój będzie z nim) w roku śmierci Proroka Muhammeda (niech pokój będzie z nim) zebral komisję ze znających na pamięć i potrafiących pisać, by caly Święty Koran spisano na papierze. Tak powstala księga zwana Mushaf lub Myshaf. Trzydziestu trzech tysięcy wierzących należących do Sahabi (niech pokój będzie z nimi) uznalo jednoglośnie, że każda litera tego mushaf jest na swoim miejscu. Trzeci Kalife Osman (niech pokój będzie z nim) w 25 roku Hidżri uporządkowal miejsca sur. Doprowadzil do spisania jeszcze sześciu mushaf i przekazal je do Bahrejn, Damaszku, Egiptu, Bagdadu (Kufe), Jemenu, Mekki i Medyny. Dzisiaj znajdujące się na calym świecie mushafy zostaly spisane i rozpowszechnione z tych siedmiu mushaf. Nie różnią się pomiędzy sobą nawet jedną kropką.
W Świętym Koranie znajduje się 114 sur i 6236 ajetów (wersetów). Zdarza się też, że informowane jest czasami, że tych ajetów jest mniej niż 6236 lub więcej. Wynika to stąd, że niektóre dlugie ajety są liczone jako kilka krótkich lub kilka krótkich jako jeden dlugi, czasami też slowa Besmele jest liczone jako jeden ajet.
Czym jest Islam?
