Znaleziona rzecz na ogól jest wartościowa. Wlaściciel tej rzeczy jej nie wyrzucil, lecz zgubil. Znaleziona rzecz zgubiona przez nieznanego wlaściciela nazywa się Lugata. Ten, kto jest pewny, że odda tą rzecz jej wlaścicielowi biorąc ją pod ochronę dokonuje sunny. Jeśli w znalezionym miejscu ta rzecz zazna szkody, zniszczy się, to wzięcie jej należy do obowiązku (fard). Znajdujący przy dwóch świadkach powie, żeby „szukającego tej rzeczy do niego wyslano.” W tlumie opisując tą rzecz szuka jej wlaściciela.
Jeśli ta rzecz zniszczy się przed znalezieniem wlaściciela, to nie odplaca się jej wartości. Jeśli zrozumie się, że wlaściciela się nie znajdzie lub ta rzecz straci swoją wartość, to nie szuka się więcej wlaściciela. Jeśli znajdujący jest bogaty, to daje tą rzecz jako jalmużnę biedakowi albo rodzicom, dzieciom lub żonie, jeśli należą do biednych. Jeśli znaleziona rzecz zostanie sprezentowana przez jej wlaściciela, to można ją samemu używać. Jeśli wlaściciel później się znajdzie, to znajdujący splaca jej wartość lub ten, komu tą rzecz dano.
Owoce, drzewo przyniesione przez powódź różni się. Przez rzekę, powódź rzucone owoce, deski, drzewo każdy może wziąć, nawet jeśli jest bogaty.