Co to jest odrobina wiary?

Zyskać odrobinę wiary znaczy: wierzyć w sześć zasad wiary poinformowanych w Amentu, powiedzieć, że wierzy się, przyjmuje się i podoba się to wszystko, o czym nasz szanowny Prorok poinformowal.

Jeśli powie się, że milosierdzie Allahu Teala jest ogromne i nie ma potrzeby na Proroka Muhammeda (sallallahu alejhi we sellem), to traci się związek z Islamem.

„Kto posiada w sercu odrobinę wiary i mówi: La ilahe illallah Muhamedun Resulullah, ten zostanie wyciągnięty z ognia.” (Buhari, Muslim, Tirmizi)

Jeśli wierzy się w sześć zasad wiary, ale w jedną z nich calkowicie nie uwierzy, np. nie uwierzy w jednego z Proroków, a nawet jak nie spodoba się jeden z fardów lub sunn, to nie jest się wierzącym.

By móc umrzeć z odrobiną wiary powinno się starać unikać tego, co jest zakazane i robić ibadet. Dokonane grzechy mogą zgasić światlość wiary, tzn. mogą doprowadzić czlowieka do kufur (straty wiary).



Odrobina wiary uratuje

Muzulmanin, który dokonal duże grzechy, jeśli zyska orędownictwo, to nie wchodząc do Piekla wejdzie do Raju. Orędownictwo będzie dla dużych grzechów. Nasz szanowny Prorok przysięgając powiedzial:

„To mówię wam przysięgając:

1. Muzulmanin, który jest fadżir (dokonujący różnych grzechów), ciemniakiem zajętym zarabianiem na utrzymanie, wejdzie do Raju.

2. Z powodu grzechów palący się w Piekle wejdzie do Raju.

3. Na Sądzie Ostatecznym Allahu Teala będzie wybaczal wierzącym w sposób, który nikomu nie przyjdzie na myśl, nikt nie jest w stanie sobie wyobrazić.

4. Allahu Teala będzie tak wybaczal, że nawet Iblis podniesie glowę mówiąc: czy przypadkiem ja też zostanę wybaczony.” (Bejheki)

„Allahu Teala będzie chronil od szatana i nefs, cialo będzie haram dla Piekla tego, kto: potrafil się powstrzymać, opanować swój nefs i nie zrobil tego, co jest zakazane; kto zrobil dobry uczynek lub ibadet, choć nie chcialo mu się, potrafil opanować pożądania zmyslowe swojego nefs i opanować swój gniew. Allahu Teala obdarzając pod dostatkiem milosierdziem wprowadzi do Raju tego, kto udzieli schronienia biednemu, nieszczęsnego będzie żalowal, slużącego będzie dobrze traktowal, rodzicom da środki do utrzymania.” (Dejlemi)