Byl pewien bardzo mądry ateista. Chrześcijańscy duchowni nie potrafiąc dać odpowiedzi na jego pytania powiedzieli, że odpowiedź zyska tylko u uczonych islamskich i wyslali go do Basry. Przybywając do Basry powiedzial, że nie znalazl na świecie uczonego, który dalby mu odpowiedź. Hz. Hammad powiedzial: „Najpierw podyskutuj z naszymi dziećmi, jeśli zajdzie potrzeba, to porozmawiasz z uczonymi.” I zawolal mlodego Numana bin Sabit (Imama a’zama Ebu Hanife rahmetullahi alejh). Ateista dyskusję z bardzo mlodym chlopcem potraktowal za zniewagę i uderzając w katedrę powiedzial:
-Gdzie są ci wasi slynni uczeni?
Mlody Numan bin Sabit uderzając jego bronią powiedzial:
-A co, znaczy, że zacząleś się mnie bać?
Na to ateista nie wytrzymując zadal pierwsze pytanie:
-Czy jest możliwe, żeby nie bylo początku i końca tego, co istnieje?
-Jest możliwe.
-Jak to może być?
-Znasz liczby. Jaka jest liczba przed jedynką?
-Nic nie ma.
-Jeśli nie ma czegoś przed czymś, co jest metaforyczne, to co może być przed czymś, co jest prawdziwe?
-Jaki jest kierunek tego, co jest prawdziwe?
-Jaki jest kierunek świeczki?
-Nie powie się o pewnym kierunku.
-Jeśli o metaforycznym świetle tak się nie powie, to co można powiedzieć o nieskończonym, jakim jest nur?
-Czy wszystko, co jest, nie powinno posiadać jakiegoś miejsca?
-Tak jest dla stworzeń.
-Jeśli Stworzyciel jest we wszechświecie, to czy nie powinno się Jego w jakimś miejscu zobaczyć?
-Stworzyciela i stworzenia nie porówna się, a czy możesz zobaczyć tluszcz w mleku?
-Nie zobaczy się.
-Gdy rzeczywistością jest to, że w mleku jest tluszcz, mówiąc, że nie widzimy, jak można zaprzeczyć? Ja tobie zadam jedno pytanie: Czy masz rozum?
-Oczywiście, że mam.
-Powiedzialeś, że to co istnieje, widzi się. Jeśli masz rozum, to czy możesz go pokazać?
-W porządku. A co On teraz robi?
-Ty te wszystkie pytania zadaleś z katedry. Niech trochę i ja z katedry odpowiem.
-Dobrze, wejdź na katedrę.
Imam a’zam wchodząc na katedrę powiedzial:
-Teraz Allahu Teala wyprowadza z katedry takiego jak ty niewierzącego ateistę i wprowadza na katedrę takiego jak ja wierzącego. I następnie wypowiedzial z Sury Rahman 28 werset: „W takim stanie, któremu darowi waszego Pana możecie zaprzeczyć?”