18.W książce pt. „Sunen” napisanej przez Tirmizi i Nesai opisane jest, że do Proroka alejhisselam przyszedl niewidomy, który powiedzial: „O blogoslawiony Proroku, pomódl się do Allahu Teala, bym odzyskal wzrok.” Prorok Muhammed (sallallahu alejhi we sellem) odpowiedzial: „Dokonaj bezblędnie ablucji (rytualnego obrządku mycia się)! Później pomódl się w ten sposób: O mój Stworzycielu! Blagam Cię. Pragnę od Ciebie stawiając za pośrednika Twego ukochanego Proroka Muhammeda (sallallahu alejhi we sellem). O mój ukochany Proroku blogoslawiony Muhammedzie! Poprzez twoje pośrednictwo blagam mojego Stworzyciela. Proszę o to, by ze względu na ciebie, moja modlitwa zostala przyjęta. O Stworzycielu! Przyjmij tego najwyższego Proroka za mego orędownika! Przyjmij moją modlitwę ze względu na jego cześć.” Czlowiek ten dokonal ablucji i w ten sposób pomodlil się. Odzyskal od razu wzrok. Tę modlitwę wypowiadali zawsze muzulmanie i tak zostawaly spelniane ich życzenia.
19.Podczas walk Hadibia zatrzymali się obok pustej studni. Żolnierze skarżyli się na swoje pragnienie. Poprosil o wiadro wody, z niej dokonal ablucji i naplul do niej, potem wylal ją do studni. Wziąl strzalę i wrzucil ją do studni. Zobaczono, że studnia napelnila się wodą po brzegi.
20.Podczas jednej z walk żolnierze skarżyli się na brak wody. Prorok Muhammed (alejhisselam) wyslal dwóch żolnierzy na jej poszukiwanie. Zobaczyli oni na wielblądzie kobietę z dwoma pelnymi buklakami. Przyprowadzili ją do blogoslawionego Proroka, który poprosil ją o trochę wody. Przelala ją do ich naczyń. Wszyscy żolnierze przyszli i po kolei napelnili swoje buklaki. Kobiecie dali daktyle i napelnili też jej pojemniki na wodę. Prorok Muhammed (alejhisselam) powiedzial: „Twojej wody nie pomniejszyliśmy. Nam wodę zeslal Allahu Teala.”
21.W Medynie, gdy podczas gloszenia kazania pewien czlowiek powiedzial: „Proroku Allahu Teala! Z powodu braku wody nasze dzieci, zwierzęta, pola zdane są na zgubę. Pomóż nam!” Prorok (sallallahu alejhi we sellem) podniósl ręce i zacząl się modlić. Chociaż na niebie nie bylo żadnej chmury, nagle zaczęly się zbierać i nim dotknąl swojej twarzy, zacząl padać deszcz. Trwal przez kilka dni. Ponownie podczas kazania ten sam czlowiek, gdy zwrócil się do Proroka (sallallahu alejhi we sellem): „O blogoslawiony Proroku! Z powodu deszczu zdani jesteśmy na zgubę,” to uśmiechnąl się i powiedzial: „O mój Stworzycielu! Swoim milosierdziem obdarz jeszcze innych ludzi!”
22.Dżebir bin Abdullah powiedzial: „Mialem bardzo dużo dlugów. Powiadomilem o tym Proroka (sallallahu alejhi we sellem). Przyszedl do mojego ogrodu, trzy razy obszedl moje zbiory daktyli i powiedzial: Zawolaj tych, którym jesteś dlużny, by przyszli! Każdemu z nich dal to, co mu się należalo. Zbiory nie zmniejszyly się.”
Czym jest Islam?
