Jeśli podróżujący (al-musafir) chce zostać w jakimś miejscu dłużej niż 15 dni, powinien przez ten czas wykonywać wszystkie rakaty modlitw obowiązkowych, gdyż w takim wypadku nie jest już uznawany za osobę podróżującą w świetle prawa szariatu.
Gdyby jednak pobyt w danym miejscu przedłużał się z różnych nieprzewidzianych powodów (np. załatwienie interesu przeciągnęło się) nawet do okresu jednego miesiąca albo dłużej, a podróżujący (al-musafir) nie miał początkowo intencji pozostawania w nim dłużej niż 15 dni, w dalszym ciągu stosują się do niego reguły dotyczące osób podróżujących.
Jak tylko podróżujący dotrze do granic swojego miejsca zamieszkania, jego status prawny jako podróżującego (al-musafir) wygasa w świetle prawa szariatu. Nieistotne jest przy tym, jak krótki ma być jego pobyt w tym miejscu, osoba ta jest traktowana w świetle szariatu jako osoba zamieszkała (al-muqim), i obowiązuje ją wykonywanie wszystkich rakatów modlitw obowiązkowych.
W wypadku kiedy podróżujący (al-musafir) opuścił wykonanie którejś z modlitwy rytualnych w przepisanym na nią czasie, powinien wykonać dwa rakaty tej modlitwy (zamiast czterech) po dotarciu do miejsca swojego zamieszkania. Musi jednak odrobić wszystkie cztery rakaty modlitwy obowiązkowej jeśli ją opuścił w czasie, kiedy nie miał statusu osoby podróżującej (al-musafir) przebywając, nawet na krótko, w miejscu swojego zamieszkania, gdyż wtedy miał status (al-muqim). Nawet w przypadku kiedy odrabiając zaległą modlitwę ma status podróżującego (al-musafir).
„Ojczyzna” (al-watan) jest rozpatrywana w trzech kategoriach:
1. miejsce zamieszkania, dom rodzinny (al-watan al-asli),
2. miejsce rezydowania (al-watan al-Iqamah),
3. miejsce pobytu tymczasowego (al-watan al-suknah).
(cdn.)
Czym jest Islam?
