Nie być nikomu ciężarem

Utrzymanie przyjaźni w dobrych stosunkach zachodzi poprzez nie robienie ciężaru przyjacielowi. W miarę możliwości powinno się przed przyjacielem ukrywać swoje potrzeby i starać się nie zwracać się o pomoc. Nie powinno się chcieć od przyjaciól pieniędzy, majątku i zwracać o pomoc w sprawach urzędowych.

Nadmiarem w okazywaniu szacunku, gościnie i niepotrzebnych uslugach doprowadza się do uciążliwości. Oczekiwać od przyjaciela tego, czego sami nie chcemy zrobić, jest znęcaniem się nad przyjacielem. Zaletą jest nie proponowanie przyjacielowi zrobienia jakiegoś uczynku. Uczeni glosili:

Z przyjaciól najgorszy jest ten, który doprowadza ciebie do wydatków i stanu wymagającego przeproszenia. (Hz.Ali)

Do poróżnienia pomiędzy dwoma przyjaciólmi zachodzi poprzez niepotrzebne wydatki. Czlowiek nie odwiedzi więcej tego przyjaciela, który goszcząc go robi niepotrzebne wydatki i niepotrzebnie się trudzi. (Fudajl bin Ijad)

Krępowanie się jednego z dwóch przyjaciól na pewno pochodzi z braków u jednego z nich. (Dżunejd-i Bagdadi)

Najuciążliwszym przyjacielem dla mnie jest ten, kto ze względu na mnie robi wydatki i trudzi się i w ten sposób powoduje krępowanie się przed nim. Kocham tych, przy których nie zmieniam swojego zachowania, jakim jestem, jak jestem sam, takim jestem razem z nimi. (Imam Dżafer Sadyk)

Być w dobrych ukladach z przyjaciólmi to nie znaczy tylko nie być im ciężarem, nie robić im trudności, jest to także znoszenie trudności pochodzących od nich. Allahu Teala raczyl Musa alejhisselamowi; „Mnie kochający zniesie szykany przyjaciela.” (Imam Gazali)

Szukanie przyjaciela, który będzie zapewnial nam nasze potrzeby, znosil nasze trudności znaczy, że nie szukamy przyjaciela tylko sobie slużącego. Powinniśmy być przyjacielem ze względu na Allaha. Hz. Ajsze powiedziala: „Wierzący jest wierzącemu bratem, nie jest on dla niego lupem, ani też nie krępuje się jego.”

„Prawidlowi, dobrzy nie sprawiają klopotów i utrapienia.” (Dare Kutni)

„Od nikogo nie chciej niczego! Nawet jak upadnie ci bicz, to nie chciej go od innych, zejdź i sam podnieś.” (I. Ahmed)

W celu bycia dobrym przyjacielem nie powinno się być swojemu przyjacielowi pod żadnym względem ciężarem, gdy ma on trudności, to powinno się biec mu na pomoc, gdy popelni bląd, to sami powinniśmy przeprosić, a gdy popelni grzech, to powinniśmy okazywać skruchę. Przyjacielowi powinno się zawsze dawać dobre wiadomości, sprawiające smutek nie powinno się mówić.