Noc Miradż - 3

Potem wznieśliśmy się do piątej warstwy nieba, gdzie spotkaliśmy Haruna (alejhisselam). Powiedział do mnie “Witaj” i pomodlił się za mnie.

W piątej warstwie nieba zobaczyłem, jak aniołowie czczą Wielkiego Alllaha. Wszystkie stały i patrzyły się na palce swoich nóg. Nigdzie indziej się nie patrzyły i wypowiadały głośno słowa wychwalające Wielkiego Allaha. Spytałem się Dżebraila (alejhisselam): “Czy te anioły w ten sposób się modlą” Dżebrail odpowiedział: “Tak. Poproś Wielkiego Allaha, żeby twoją wspólnotę obdarzył tym sposobem czczenia.” Pomodliłem się. Wielki Allah przyjął moją modlitwę i obdarzył tym.

Potem wstąpiliśmy do szóstej warstwy nieba. Tam spotkaliśmy się z Musą (alejhisselam). Do mnie powiedział: “Witaj” i pomodlił się za mnie. Następnie wznieśliśmy się do siódmej warstwy nieba. Po takich samych pytaniach i odpowiedziach zobaczyliśmy Ibrahima (alejhisselam) opartego o Bejt-i Ma”mur (jest to kierunek modlitw aniołów; jego wartość w niebie jest, jak wartość Kaaby na ziemi). Do Bejt-i Ma”mur każdego dnia wchodzi siedemdziesiąt tysięcy aniołów (i nie przychodzi na nich więcej kolej). Pozdrowiłem Ibrahima (alejhisselam). Przyjął moje pozdrowienie i powiedział: “Witaj dobry proroku, dobry synu!” (Potem) “O Muhammed! Podłoże w Raju jest miękkie, a ziemia czysta. Powiedz swojej wspólnocie, żeby tam dużo posadzili sobie drzew.” Spytałem się: “W jaki sposób sadzi się drzewo w Raju”“ Odpowiedział: “Wypowiadając słowa: “La hawle wela kuwwete illa billah” (wg innego przekazu zaś:

“Subhanellahi welhamdulillahi we la ilahe illallahu wallahu ekber”).” Potem Dżebrail (alejhisselam) zaprowadził mnie do Sidret-ul-munteha. Jego liście były jak uszy słoni, a owoce jak wieże. To drzewo z rozkazem Wielkiego Allaha, gdy spotka się z kimś, to tak się zmienia i pięknieje, że żadne stworzenie stworzone przez Wielkiego Allaha nie jest w stanie jego piękna opisać.

Dżebrail (alejhisselam) poprowadził mnie dalej za Sidret-ul munteha i pożegnał się ze mną. Powiedziałem: “O Dżebrail! Czyżbyś zostawił mnie samego”“ Dżebrail (alejhisselam) odczuł ból. Z powodu majestatu Wielkiego Allaha zaczął się trząść i powiedział: “O Muhammed! Jeśli zrobię jeszcze jeden krok, to poprzez wielkość Wielkiego Allaha pójdę na zgubę. Całe moje ciało spali się, zniknie.”
Szanowny Prorok (sallallahu alejhi we sellem) do tego miejsca doszedł razem z Dżebrailem (alejhisselam). Tam Dżebrail (alejhisselam) pokazując siebie w stworzonej postaci otworzył sześćset skrzydeł, na każdym z nich błyszczały perły, rubiny. Potem przyszło jeszcze bardziej święcące od słońca zielone nakrycie z Raju o nazwie Refref. Bez przerwy wypowiadało słowa wychwalające Wielkiego Allaha, głos jego wypełniał świat, w którym się znajdowało.

Pozdrowiło szanownego Proroka. Szanowny Prorok usiadł na Refrefie. W jednej chwili wznieśli się bardzo wysoko, przeszli przez miejsce zwane hidżab, którym było siedemdziesiąt tysięcy zasłon. Odległość pomiędzy zasłonami była bardzo duża. Na każdej zasłonie znajdował się jeden anioł, który tam spełniał swoje obowiązki. Refref przeprowadził szanownego Proroka przez każdą z tych zasłon. W ten sposób przeprawili się przez kursi (jeden z największych stworzeń stworzonych przez Wielkiego Allaha, znajduje się pod arszem), arsz (największe ze stworzonych stworzeń przez Wielkiego Allaha, Tron Boski) i świat duchów. Gdy szanowny Prorok (sallallahu alejhi we sellem) przechodził przez zasłony, to za każdym razem słyszał, że mu nakazywano: “Nie bój się Muhammedzie! Zbliż się, zbliż się!” Tak się przybliżył, że dotarł do miejsca zwanego Kabekawsejn. W nieznany, niezrozumiany i niemożliwy do opisania sposób dotarł do zażyczonych przez Wielkiego Allaha wysokości. Bez miejsca, czasu, kierunku, atrybutów zobaczył Wielkiego Allaha. Bez oczu, uszy, pośrednika, środków rozmawiał z Wielkim Allahem. Zyskał dary, które żadne ze stworzeń nie pozna i nie zrozumie.

Błogosławiony Imam Rabbani w dziele pt. “Mektubat” powiadomił: “Serwer-i alem alejhisselatu wesselem w nocy Miradż nie zobaczył Wielkiego Allaha życiem na ziemi. Zobaczył życiem po końcu świata, ponieważ Wysłannik Wielkiego Allaha tej nocy wyszedł z kręgu czasu i miejsca. Znalazł się w chwili, która nie miała początku i była wieczna. Początek i koniec zobaczył jako jeden punkt. Tej nocy zobaczył tych, którzy pójdą do Raju, jak będą po tysiącach lat szli do Raju i w Raju ich stany. Właśnie w tym stopniu widzenie nie jest widzeniem ziemskim. Jest widzeniem widzianym w życiu po końcu świata.”

Gdy szanownemu Prorokowi powiedziano: “Wychwalaj Wielkiego Allaha!” to On od razu powiedział: “Ettehijatu lillahi wessalewatu wettajjibat” (co znaczy: Dla Wielkiego Allaha niech będą istniejące we wszystkich językach chwalebności, chwały i pochwały, robione ciałem wszystkie służby i posłuszeństwa, poprzez majątek dokonane dobre uczynki i dary). Wielki Allah pozdrowił swojego Ulubieńca mówiąc “Esselamu alejke ejjuhennebijju we rahmetullahi we berekatuh. (O mój Wysłanniku! Niech moje pozdrowienie, błogosławieństwo i miłosierdzie będzie z tobą.)” Szanowny Prorok odpowiedział: “Esselamu alejna we ala ibadillahissalihin (O mój Panie! Niech będzie pozdrowienie też nam i twoim dobrym sługom).” Słyszące to anioły wszystkie razem powiedziały: “Eszhedu enla ilahe illallah we eszhedu enne Muhammeden abduhu we resuluh (Jakbym widział na oczy, wiem i wierzę, że nie ma innego boga poza Wielkim Allahem, Muhammed alejhisselam jest Jego sługą i wysłannikiem.)”

Gdy szanowny Prorok powiedział: “Esselamu alejna...” to Wielki Allah oznajmił: “O mój Ulubieńcu! Tutaj poza nami nie ma nikogo innego. Dlaczego powiedziałeś alejna (nam)”“ Szanowny Prorok odpowiedział: “O Stworzycielu! Ciała mojej wspólnoty w rzeczywistości nie są ze mną. Jednak ich duchy są przy mnie. Moje pragnienie dobra i pomocy nie jest daleko od nich. Pozdrowieniem odsunąłeś mnie od każdego zła. Jak mogę pozbawić tak wielkich darów moją biedną, cierpiącą wspólnotę, która wpadnie w intrygi w czasach bliskich końca świata?“

Wielki Allah oznajmił: “O mój Ulubieńcu! Dzisiejszej nocy jesteś moim gościem. Chciej ode mnie, co tylko zapragniesz.” Wysłannik Wielkiego Allaha (sallallahu alejhi we sellem) powiedział: “Chcę moją wspólnotę (o mój Panie).” Gdy Wielki Allah powiedział: “Zawsze chcesz swoją wspólnotę,” to On poprosił: “O mój Panie! Chcący ja, dający Ty. Daruj wszystkim z mojej wspólnoty.” Wielki Allah oznajmił: “Jeśli dzisiejszej nocy wybaczę wszystkim z twojej wspólnoty, to moje miłosierdzie i twoja godność nie będą oczywiste. Jednej części z nich dzisiejszej nocy wybaczę. Dwie części z nich odłożę na później. Na Sądzie Ostatecznym ty będziesz chciał, ja będę darować. Tak, że moje miłosierdzie i twoja godność będą oczywiste.”

Nasz ukochany Prorok (sallallahu alejhi we sellem) w jednym z świętych hadis powiadomił: “Tej nocy (w nocy Miradż) chciałem od Wielkiego Allaha, żeby zlecił mi rozrachunek całej mojej wspólnoty. Wielki Allah oznajmił: “O Muhammed! W tym celem jest, żeby nikt nie został o winach twojej wspólnoty poinformowany. Ty jesteś miłosiernym prorokiem. Moim życzeniem jest to, żeby jak przed obcymi tak i też przed tobą winy i brzydkie czyny zostały ukryte. O Muhammed! Ty jesteś im przewodnikiem. Ja jestem ich Panem. Ty dopiero teraz ich zobaczyłeś. Ja zaś widziałem ich od początku do końca i będę widział. O Muhammed! Gdybym nie lubił gawędy z twoją wspólnotą, to na Sądzie Ostatecznym nie rozliczałbym ich. Nie pytałbym się o żaden z małych i dużych grzechów.”

Wielki Allah oznajmił: “O Muhammed! Otwórz swoje błogosławione oczy i spójrz pod swoją nogę.” Spojrzałem, zobaczyłem garść ziemi. Wielki Allah oznajmił: “Wszystko, co posiadasz, to znajdująca się pod twoją stopą ziemia. Tą ziemię przyniosłeś do swojego przyjaciela” Mnie łatwiej jest wybaczyć twojej wspólnocie od wybaczenia kurzu przylepionego do krawędzi ubrania przyjaciela.”
Szanowny Prorok w jednym ze świętych hadis oznajmił: “Wielkiemu Allahowi zadałem dużo pytań. Odpowiedzi na nie usłyszałem. Odczułem żal, że zadałem takie pytania. (Niektóre z nich) “O mój Panie! Dżebrailowi dałeś sześćset skrzydeł. A jakim darem mnie obdarzyłeś”“ Wielki Allah odpowiedział: “Jeden włos z twojego ciała jest mi milszy od sześciuset skrzydeł Dżebraila. Z powodu twojego jednego włosa wybaczę na Sądzie Ostatecznym tysiącom grzeszników. O Muhammed! Dżebrail otwierając swoje skrzydła wypełni powierzchnię pomiędzy wschodem a zachodem. Ja zaś wybaczę wszystkim grzesznikom, którym będziesz orędownikiem, jeśli wypełnią nawet przestrzeń pomiędzy wschodem a zachodem.” Powiedziałem: “Wobec mojego ojca Adema (alejhisselam) kazałeś aniołom dokonać sedżdy (pokłonu). A jakim darem mnie obdarzyłeś”“ Wielki Allah powiedział: “Powodem oddania pokłonu aniołów przed Ademem był twój blask, który znajdował się na jego czole. O Muhammed! Ciebie obdarzyłem czymś wyższym od tego. Twoje imię postawiłem blisko mojego i zapisałem na Najwyższym Tronie. Wtedy to Adem nie został jeszcze stworzony, nie posiadał swojej sławy i znaków. Twoje imię napisałem na drzwiach do nieba, na zasłonach i na drzwiach do Raju, na willach, na drzewach, w każdym miejscu w Raju. Nie ma niczego w Raju, gdzie nie byłoby napisane “La ilahe illallah Muhammedun resulullah.” To stanowisko jest wyższe od stanowiska danego Ademowi.”

“O mój Panie! Nuha (alejhisselam) obdarzyłeś arką. A czym mnie obdarzyłeś”“ Wielki Allah oznajmił: “Tobie dałem Buraqa i tak w jedną noc dotarłeś z ziemi do Tronu. Zobaczyłeś Raj i Piekło. Zaś twoją wspólnotę obdarzyłem takimi mesdżitami, że w Dniu Sądu Ostatecznego usiądą na nie, jakby siadali na statkach i w mgnieniu oka przechodząc przez Most Syrat, zostaną wybawieni z Piekła.”
“O mój Panie! Dzieciom Izraela zesłałeś kaszę manną i mięso ptaka podobne do przepiórki.” Wielki Allah oznajmił: “Ciebie i twoją wspólnotę obdarzyłem darami na ziemi i w życiu po śmierci. Dzieci Izraela z ludzkich postaci zamieniłem w postacie niedźwiedzia, małpy i świni. Nikomu z twojej wspólnoty tego nie zrobiłem. Jeśli nawet postąpią jak oni, to nieszczęście to nie uznałem za odpowiednie dla nich. O Muhammed! Tobie dałem taką surę, której nie ma podobnej w Tewracie i w Indżil. Tą surą jest Sura Fatiha. Kto przeczyta tą surę, to jego ciało będzie zakazane dla ognia Piekła. Męki jego matki i ojca zostaną złagodzone. O Muhammed! Ja nie stworzyłem nikogo, kto byłby od ciebie bardziej wartościowy, zaszczytny i ciebie przewyższał. Tobie i twojej wspólnocie dałem za obowiązek robienie pięćdziesiąt razy salat w dzień i nocy.

O Muhammed! Kto przyjmie moją jedność i nie będzie robił mi wspólników, ten będzie należał do Raju. Takiej wspólnocie Piekło jest zakazane. Moje miłosierdzie wobec twojej wspólnoty przekroczyło mój gniew.

O Muhammed! Dla mnie jesteś od wszystkich ludzi razem wartościowszy, zacniejszy. W Dniu Sądu obdarzę ciebie tak dużą ilością darów, że cały świat będzie zdziwiony. O mój Ulubieńcu! Nim ty nie wejdziesz do Raju, to wejście pozostałym prorokom i ich wspólnotom będzie zakazane. Nim nie wejdzie twoja wspólnota, żadna inna wspólnota nie wejdzie. O Muhammed! Czy chcesz zobaczyć, co przygotowałem dla ciebie i twojej wspólnoty”“ Powiedziałem: “Chcę, o mój Panie!” Zwracając się do Israfila oznajmił: “O Israfil! Powiedz Dżebrailowi, żeby mojego Ulubieńca doprowadził do Raju i pokazał, co przygotowałem dla niego i jego wspólnoty w Raju. Niech pozbędzie się niepokoju.”

Nasz ukochany Prorok poszedł razem z Israfilem (alejhisselam) do Dżebraila (alejhisselam). W celu spełnienia rozkazu Wielkiego Allaha Dżebrail (alejhisselam) zaprowadził szanownego Proroka (sallallahu alejhi we sellem) do Raju. Anioły czekały na nich trzymając w jednej ręce ubranie z Raju a w drugiej naczynia wypełnione blaskiem. Dżebrail (alejhisselam) powiedział: “O Wysłanniku Wielkiego Allaha! One zostały stworzone osiemdziesiąt tysięcy lat przed stworzeniem Adema (alejhisselam). W tym miejscu czekają z niecierpliwością, żeby rozsypać na ciebie i twoją wspólnotę to, co mają w naczyniach. W Dniu Sądu na rozkaz Wielkiego Allaha, gdy przejdzie przez próg Raju wasza dostojność i wasza wspólnota, to te anioły będą rozsypywały na was te drogocenności z tych naczyń. Ich przywitał anioł o imieniu Rydwan, który spełnia swoje obowiązki w Raju. Szanownemu Prorokowi dał radosne nowiny i powiedział: “Wielki Allah podzielił na trzy części Raj, żeby dwie części dać twojej wspólnocie i jedną pozostałym wspólnotom.” Potem oprowadził po wszystkich stronach Raju.

Szanowny Prorok oznajmił: “W środku Raju zobaczyłem rzekę. Wypływała z góry Tronu Boskiego. W jednym miejscu płynęła z niej woda, mleko, wino i miód. W ogóle ze sobą się nie mieszały. Brzeg tej rzeki był z wartościowego kamienia podobnego do szmaragdu. W niej znajdowały się drogocenne kamienie, jej osad był z ambra, jej trawa była z szafranu. Wokoło niej postawiono kubki ze srebra, było ich więcej od ilości gwiazd na niebie. W okolicy znajdowały się ptaki, których szyje były jak szyje wielbłądów. Kto z ich mięsa zje i napije się z tej wody, ten osiągnie aprobatę Wielkiego Allaha. Spytałem się Dżebraila: “Co to jest za rzeka”“ Powiedział: “To jest Kewser. Wielki Allah dał ją tobie. Woda do ogrodów ośmiu Rajów płynie z Kewser.” Przy brzegach tej rzeki zobaczyłem namioty. Wszystkie były z pereł i rubinu. O nie spytałem się Dżebraila. Powiedział: “To są kwatery twoich żon.” Zobaczyłem w tych namiotach huryski. Ich twarze błyszczały jak słońce i wszystkie razem nuciły wydobywając z siebie różne melodie. Mówiły: “Jesteśmy szczęśliwe i radosne. Nie zaznajemy żadnego smutku. Jesteśmy wystrojone, nie będziemy w ogóle nagie. Jesteśmy młode, w ogóle się nie zestarzejemy. Jesteśmy łagodne, w ogóle się nie gniewamy. My jesteśmy zawsze takie, nigdy nie umrzemy.” Ich melodie docierając do drzew i pałaców szczęścia wszędzie było słychać. Były to tak miłe głosy, że gdyby te dźwięki przyszły na ziemię, to nie byłoby na świecie śmierci i troski. Dżebrail spytał się mnie: “Czy chcesz zobaczyć ich twarze”“ Odpowiedziałem: “Chcę.” Otworzył jeden z namiotów. Spojrzałem. Zobaczyłem tak piękne twarze, jeśli bym zechciał opisać ich piękno, to nie starczyłoby mi na to mojego życia. Twarze ich były bielsze od mleka, policzki czerwieńsze od rubinu i bardziej błyszczące od słońca. Skóra ich była delikatniejsza od jedwabiu i świeciła jak księżyc. Zapachy ich były przepiękne. Włosy ich były czarne, niektóre z nich miały splecione, niektóre zebrane, a niektóre rozpuszczone, gdy siedziały, to były wokoło nich jak namiot, a jak wstawały, to sięgały im do stóp. Przed każdą z nich znajdowała się służąca. Dżebrail powiedział: “One są dla twojej wspólnoty.”

Cdn.